جنایات زنجیرهای این 3 برادر با قتل زن جوانی در ورامین کلید خورد. عصر 22 تیر 84 وقتی ماموران پلیس از طریق تماس تلفنی یکی از کشاورزان در جریان پیدا شدن جسد زن میانسالی در کانال آب منطقه قیامدشت قرار گرفتند برای بررسی موضوع عازم این محل شدند.
جسد این زن در حالی پیدا شده بود که دست و دهانش با نوارچسب بیرنگ بسته شده بود و بررسیها نشان میداد عامل جنایت وی را با روسری خودش خفه کرده و سپس چند ضربه چاقو به بدنش وارد کردهاست.
4 ماه بعد در حالی که تحقیقات پلیسی برای کشف راز این جنایت ادامه داشت، پلیس در جریان جنایت دیگری قرار گرفت که قربانی آن زن جوانی بود. جسد این زن نیز در داخل کانال آب پیدا شد و بررسیها نشان میداد وی با شگردی شبیه جنایت قبلی به قتل رسیده است.
در حالی که فرضیههای اولیه نشان از وقوع قتلهای سریالی داشت جسد سومین و چهارمین قربانی که آنها نیز زن بودند در 19 خرداد و 8 مرداد سال 85 در کانالهای آب اطراف شهرستان ورامین کشف شد.
تحقیقات نشان میداد تمامی این جنایات با انگیزه سرقت صورت گرفته و جنایتکاران بعد از به قتل رساندن قربانیانشان، طلا و جواهرات آنها را به سرقت بردهاند.
با کشف این اجساد با دستور دادستان ورامین رسیدگی ویژه به این پرونده در دستور کار قرار گرفت اما این پایان ماجرا نبود و این بار ناقوس مرگ برای یک دختر افغانی و 2 دختر ایرانی دیگر به صدا درآمد.
در حالی که تعداد قربانیان به عدد7رسیده بود، کارآگاهان جنایی ورامین با بررسیهای شبانهروزی در جریان فعالیت 3 برادر سابقهدار قرار گرفتند که به بهانه مسافرکشی، باند سرقت و اخاذی از زنان و دختران راه انداخته بودند.
وقتی این 3 برادر که امیر، حمید و علیرضا نام داشتند از سوی پلیس بازداشت شدند، به سرقت طلا و جواهرات 12 زن اعتراف کردند اما مدعی شدند که تاکنون هیچ جنایتی مرتکب نشدهاند.
در حالی که تحقیقات از متهمان ادامه داشت، زن جوانی که از آشنایان آنها بود با پلیس تماس گرفت و پرده از رازی مهم برداشت. این زن به ماموران گفت: « مدتی قبل وقتی با یکی از این 3 برادر به نام علیرضا دعوایم شد، وی در حالی که بهشدت عصبانی بود، اسم زنی را به زبان آورد و گفت مرا مانند این زن به قتل میرساند و جسدم را در کانال آب میاندازد.»
با این سرنخ، بازجویی از متهمان از سر گرفته شد و متهمان که چارهای جز بیان حقیقت نداشتند به قتلهای سریالی اعتراف کردند.
آنها گفتند که به بهانه مسافرکشی، دختران و زنانی را که طلای زیادی همراه خود داشتند شناسایی کرده و بعد از کشاندن آنها به یک دامداری در اطراف ورامین، با همدستی نگهبان افغانی دامداری طلاهایشان را سرقت میکردند اما تمامی جنایات را علیرضا یعنی برادر بزرگتر انجام میداد.
بعد از اعترافات متهمان و دستگیری همدست افغانی آنها، این پرونده با صدور کیفرخواست در اختیار قضات شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت و صبح دیروز مردان جنایتکار در حضور اولیای دم قربانیان و 12 شاکی دیگر که توسط آنها ربوده شده و مورد سرقت و آزار و اذیت قرار گرفته بودند، پای میز محاکمه رفتند.
در دادگاه
در این جلسه ابتدا اولیای دم قربانیان با حضور در جایگاه برای متهمان تقاضای قصاص کردند و بعد از آن نماینده دادستان به بیان کیفرخواست پرداخت.
در این کیفرخواست آمده بود متهم ردیف اول به نام علیرضا متهم به 7 فقره قتل عمدی زنان و دختران در ورامین، مباشرت در سرقت، جعل عنوان مامور، تهدید با چاقو، سرقت و آدم ربایی و تجاوز به عنف به 4 نفر از طعمههایش است و 3 متهم دیگر که در قتلها شرکت نداشتهاند متهم به مباشرت در سرقت، جعل عنوان مامور، تهدید با چاقو، سرقت و آدمربایی و تجاوز به عنف به 4 نفر از طعمههایشان هستند.
در ادامه جلسه دادگاه که به ریاست قاضی عزیز محمدی و با حضور 4 قاضی مستشار برگزار شد، علیرضا- متهم ردیف اول- در جایگاه قرار گرفت و در حالی که منکر هرگونه جنایتی بود مدعی شد: من تنها آدمربایی و سرقت را قبول دارم و تمام شاکیان من که 12 نفر هستند زنده هستند.
باور کنید من مرتکب قتل نشدهام و قاتل این 7 زن فرد دیگری است. در همین هنگام قاضی از وی پرسید، پس چرا بعد از دستگیری شما دیگر زن یا دختری به قتل نرسید که متهم پاسخ داد: همه مردم ورامین از ماجرای قتلها با خبر شدهاند و به همین خاطر کسی که مرتکب جنایات میشد دست از کارش برداشته است.
قاضی: چسب شیشهای که در به قتل رسیدن قربانیان حادثه استفاده میشد در داخل خودروی شما کشف شد در این باره چه میگویی؟
من تنها در یک مورد از چسب شیشهای استفاده کردم. آن هم برای این بود که طعمهام سر و صدا نکند اما من وی را نکشتم.
بعد از حرفهای این مرد یکی از طعمههای متهمان که از دست آنها جان سالم به در برده بود به تشریح حادثه تلخی که برایش اتفاق افتاده بود پرداخت و گفت: شب حادثه من سوار خودروی متهم ردیف اول شدم و چون عجله داشتم از او خواستم تا کمی سریعتر برود.2برادر دیگر وی نیز در صندلی جلو نشسته بودند.
بعد از طی مسیری کوتاه، علیرضا- متهم ردیف اول- گفت که میخواهد بنزین بزند. وقتی خودرو را نگه داشت، یکی از برادرهایش به صندلی عقب آمد و با تهدید چاقو دست و دهانم را بست.
آنها مرا به یک دامداری بردند. در آنجا به همراه یک افغانی مرا مورد تجاوز قرار دادند و ساعت 5 صبح بود که در بیابانهای اسفندآباد رهایم کردند.
در ادامه جلسه دادگاه، امیر- متهم ردیف دوم- به دفاع از خود پرداخت و با قبول اتهام آدم ربایی و سرقت و تجاوز به عنف مدعی شد: من ناخواسته وارد این ماجرا شدم. چندین بار با برادرم علیرضا این کار را کرده بودیم اما در قتلها هیچ نقشی نداشتم.
بعد از اظهارات متهمان، ادامه محاکمه آنها درخصوص اتهام تجاوز و زنای محصنه بهصورت غیرعلنی برگزار شد و تمامی آنها با قبول این اتهامات از شکات درخواست بخشش کردند.
به این ترتیب 4 ساعت محاکمه مردان شیطان صفت پایان یافت و قاضی عزیز محمدی و 4 مستشار دادگاه برای صدور رای وارد شور شدند.